Sztuka w zasięgu ręki – cyfrowe archiwa teatru i tańca

Interesujesz się teatrem i tańcem? Chcesz zobaczyć spektakle najpopularniejszych twórców? W Artetece WBP w Krakowie sztuka jest w zasięgu ręki. Przy każdym stanowisku komputerowym w agendzie umożliwiony jest dostęp do wykupionych baz danych wydawcy Alexander Street Press, zajmującego się gromadzeniem i udostępnianiem cyfrowych zbiorów archiwalnych.

Baza Dance in Video zawiera aż 742 pozycji materiałów wizualnych przedstawiających różne formy tańca i dokumenty z nimi związane. Najliczniejszą kategorię stanowią zapisy występów baletowych, zarówno tych tradycyjnych, jak i nowoczesnych. Wśród nich znajdują się między innymi przedstawienia taneczne z lat 50. Dostępne są również liczne sztuki z choreografią Michaiła Fokina, a także odtworzone przez Alicię Markovą fragmenty z Le Chant du Rossignol. Nie brak także współczesnych gatunków, takich jak tańce improwizowane czy hip-hop.

fot. Magda Kozyra

W bazie znajduje się ponad 200 dokumentów i wywiadów przeprowadzonych z wykonawcami oraz choreografami poszczególnych utworów. Warte uwagi są na przykład Dancing: The Individual and Tradition oraz History of Modern Dance. Prezentują one historię i ewolucję stylów tanecznych, a także  wpływ pionierek tańca na współczesną choreografię – Isadory Duncan, Ruth St. Denis i Marthy Graham. Zbiory zawierają również filmy dokumentalne poświęcone twórczości Doris Humphrey (pionierki tańca współczesnego) i wypracowanym przez nią technikom stosowanym w nauce tańca, aż do dziś; Ruth St. Denis, rewolucjonistki tańca w Ameryce; Boba Fosse’a, legendarnego choreografa, pracującego między innymi nad musicalami Sweet Charity i Cabaret; Harumi Terayamy i jej fascynacji tańcem współczesnym; Safi Thomasa, który opowiada o historii hip-hopu i wpływach innych technik na jego powstanie; choreografa Merce’a Cunninghama i stosowanym przez niego technik (w bazie znajduje się również wykonany przez Nam June Paika utwór Merce By Merce By Paik, będący trybutem dla jego twórczości). Pod hasłem „instrukcje tańca” odnaleźć można materiały zawierające szkolenia, a także rozmowy najwybitniejszych twórców związanych ze sztuką taneczną.

Drugi z dostępnych w Artetece zbiorów Theatre in Video gromadzi łącznie 426 nagrań wywiadów i spektakli wystawianych w XX wieku (głównie w latach 70. i 80.). Większość materiałów pochodzi ze źródeł zagranicznych – o czym świadczy chociażby kolekcja sztuk Williama Shakespeara prezentowana w londyńskim teatrze The Globe. Bardzo pomocny dla wielu użytkowników może okazać się transkrypt tekstu wyświetlany przy każdym materiale filmowym.

Dostępne nagrania spektakli to między innymi musical Clifforda Odetsa Awake and Sing!; Death of a Salesman; Incident at Vichy; Steambath; musical Company; To be Young, Gifted and Black.

fot. Magda Kozyra

W zbiorach dostępne są liczne wywiady przeprowadzone z reżyserami i aktorami. Wśród nich znajdują się rozmowy z Jerzym Grotowskim z 1970 i 1973 roku, jednym z największych reformatorów teatru XX wieku. W bazie udostępnione są zapisy ćwiczeń teatralnych prowadzonych w 1975 roku przez Ryszarda Cieślaka, najbliższego współpracownika Grotowskiego i twórcę idei „aktorstwa ubogiego”. Zobaczyć można również rozmowę z nominowaną do Oscara za rolę w Wichrowych Wzgórzach Geraldine Fitzgerald i debiutującą na Broadwayu u 1943 roku Irene Worth, wielokrotnie nagradzaną aktorką teatralną i filmową. Ponadto odnajdziemy wywiad z francuskim mimem Marcelem Marceau, założycielem pierwszej francuskiej szkoły pantomimy.

Baza Theatre in Video udostępnia również wywiady z teatralnymi i filmowymi krytykami: Pauline Kael, krytyczką filmową „The New Yorker” w latach 1968–1991, znanej z ostrego języka i śmiałych recenzji; Walterem Francisem Kerrem, pisarzem i krytykiem sceny Broadwayowskiej; Martinem Esslinem, pisarzem, dziennikarzem i krytykiem, a także profesorem akademickim, twórcą terminu „teatru absurdu”.

fot. Magda Kozyra

Wśród zbiorów znajdują się również odcinki The Legacy Project, serii rozmów prowadzonych z najbardziej cenionymi pisarzami scenariuszy dla amerykańskich teatrów, takich jak Will Eno, Brian Yorkey,Sheldon Harnick czy  John Kander – kompozytor, najbardziej znany z musicali Cabaret i Chicago.

Magda Kozyra

Dodaj komentarz

Blog na WordPress.com.

Up ↑